“Verzekeraars en overheid moeten nauwer samenwerken om de gevolgen van natuurrampen beheersbaar te houden”

1 jaar na de verwoestende overstromingen die vooral Wallonië zwaar troffen, maakt AG de balans op. Hoe zwaar is de schade geweest? Hoe ver staat de afhandeling van de schadeclaims? Wat zijn de belangrijkste conclusies? Maar vooral hoe kunnen we rampen als deze in de toekomst vermijden of minstens de impact ervan beperken. Lees hierna de antwoorden in een interview met CEO Heidi Delobelle en Managing Director Non-life Edwin Klaps.

Edwin, kan jij een korte stand van zaken opmaken?
 

Edwin: AG is veruit de grootste woningverzekeraar van het land en dat vertaalt zich in deze ramp in nooit geziene schadestatistieken. Niet zozeer wat het aantal schadeclaims betreft, bij sommige zware stormen hebben we er wel meer, maar wel voor de bijzonder zware schadelast.
 
AG heeft bijna 20.000 schadedossiers geopend voor de overstromingen, bijna 19.000 voor woningen, een dikke duizend voor autoverzekeringen. Maar het is vooral de omvang van de schade die ongeziene cijfers oplevert. We gaan ervan uit dat we in de woningverzekering aan onze klanten in totaal ongeveer 480 miljoen EUR gaan uitkeren, wat neerkomt op een gemiddelde schadelast per dossier van meer dan 25.000 EUR. Dat is enorm! In bijna 2.000 dossiers zullen we zelfs meer dan 75.000 EUR uitbetalen.

En hoever staan jullie met die uitbetaling?

Edwin: Hier zou ik toch eerst de enorme en maandenlange inzet willen beklemtonen van al onze medewerkers, zowel de interne schadebeheerders als onze experts die in meer dan 12.000 dossiers ter plaatse gingen. Iedereen heeft zich echt dubbel geplooid om die overvloed aan zware dossiers verwerkt te krijgen. We zijn er nog niet helemaal, in een duizendtal dossiers is nog werk aan de winkel. Maar eind juni waren toch al 93% van de schadeclaims ofwel volledig ofwel al voor minstens 80% uitbetaald. Vaak is het daar nog wachten op facturen om de BTW te vergoeden. In totaal hebben we voor de woningverzekering al 418 miljoen EUR van de verwachte 480 miljoen uitbetaald.
 

---

Ongeziene cijfers (situatie op 30 juni 2022)

 

- 18.845 schadeclaims voor Woningschade 
- 1.142 schadeclaims voor schade aan voertuigen
- 480 miljoen EUR verwachte totale schadelast (woningen)
- 418 miljoen EUR reeds uitbetaald (woningschade) 
- 25.250 EUR gemiddelde schadelast (woningen)
- 1.907 schadeclaims > 75.000 EUR
- 93% van de schadeclaims is afgehandeld of > 80% vergoed 

---

Wat met de andere lopende dossiers?

Edwin: Hier spreken we dan over die duizend dossiers waarin we minder ver staan. Dat gaat dan ofwel over zeer zware dossiers, waar de heropbouw nog aan de gang is en we vergoedingen uitkeren naargelang de werken vorderen. Ofwel gaat het om kleinere dossiers die administratief wat vastzitten, bv omdat we nog wachten op documenten van de klant of de bank. Maar ook die volgen we proactief op.

Als je terugkijkt op deze periode, welke lessen trekken jullie?
 

Heidi: In de eerste plaats moet je er rekening mee houden dat we hier spreken over een ramp van een omvang die we in België nog nooit hadden meegemaakt. Je kan beschikken over de grootste netwerken van experts, noodopvang, herstellers, crisisplannen, noem maar op… maar op een ramp van deze omvang kan je nooit 100% voorbereid zijn. 

Edwin: Wat niet wegneemt dat ik, in alle bescheidenheid en respect voor de slachtoffers, vind dat ons schadebeheer in heel moeilijke omstandigheden zeer goed gefunctioneerd heeft. Natuurlijk, het kan altijd beter en daar werken we ook aan. De achilleshiel in heel dit proces is en blijft de expertise ter plaatse. AG beschikt wellicht over het grootste netwerk van eigen experts, maar we zijn toch aan het bekijken hoe we de capaciteit in geval van grote rampen nog kunnen vergroten.  
Ook op sectorniveau kan nog efficiëntiewinst gecreëerd worden door onderling betere afspraken te maken over belangrijke herstellingen. Zo heeft AG bij deze ramp de coördinatie op zich genomen van de afbraakwerken van 36 woningen in Pepinster. Door deze werken te groeperen, is die afbraak veel sneller en efficiënter kunnen gebeuren en hebben de slachtoffers ook veel sneller hun vergoeding gekregen.

De belangrijkste vraag nu is of en hoe het risico van natuurrampen ook in de toekomst verzekerd kan blijven. Wat is jullie kijk daarop?

Edwin: Op korte termijn is het belangrijk dat er een aangepast wettelijk kader komt. En liefst zo snel mogelijk, want natuurrampen houden geen rekening met statistische gemiddelden en, hout vasthouden dat het niet zo is, maar morgen al kan een nieuwe ramp zich voordoen. De ramp van vorig jaar heeft wel duidelijk aangetoond dat het huidige kader niet beantwoordt aan de maatschappelijke verwachtingen en aan de noden van de burger, die ervan uitgaat dat de geleden schade volledige vergoed moet worden.
 
Heidi: Op dit ogenblik lopen er onderhandelingen met de verschillende overheden, federaal en gewestelijk, over een nieuw wettelijk kader. Onnodig te zeggen dat het voor ons als verzekeraar zeer dringend nodig is om tot een kader te komen dat duidelijk, werkbaar en stabiel is en rechtszekerheid biedt op lange termijn. Voor ons als verzekeraars blijven de grote principes van het huidige kader alvast overeind. Ik denk dan in de eerste plaats aan het principe dat door de waarborg natuurrampen verplicht toe te voegen aan de woningverzekering, het risico gespreid wordt over de hele bevolking en dat er een solidariteitsmechanisme is voor het verzekeren van woningen in risicozones. Daarnaast is het voor ons ook duidelijk dat een brede en volledige vergoeding van de schade enkel kan gerealiseerd worden in een samenwerking tussen privé-verzekeraars en de overheid, waarbij ieder zijn verantwoordelijkheid neemt. Voor ons zijn dit de pijlers om aan alle burgers een verzekering tegen natuurrampen te kunnen blijven aanbieden aan een betaalbare premie. De discussies nu gaan vooral over de manier waarop de inspanningen verdeeld moeten worden, zonder dat de premies voor de zwakkeren in de samenleving onbetaalbaar zouden worden. 

En op langere termijn?

Heidi: Veel zal afhangen van hoe we als maatschappij met de klimaatrisico’s omgaan en ons gedrag aanpassen. Ik denk dan bv. aan ruimtelijke ordening, bouwnormen, maar ook aan het creëren van meer overstromingsgebieden en andere vormen van waterbeheersing. Veel meer dan tot nu toe zullen we rekening moeten houden met de mogelijke impact van overstromingen en stormen. Op dat vlak lijkt me nu wel een bewustwordingsproces ingezet. Laat ons hopen dat zich dat ook vertaalt in concrete projecten. 
En ja, dergelijke initiatieven zullen geld kosten, denk maar aan alle aanpassingen aan wegen- en waterinfrastructuur die nodig zullen zijn.  Maar niets doen zal nog veel meer geld kosten! Bovendien zijn verzekeraars zeker bereid om ook in dit domein, in overeenstemming met hun investeringsbeleid, hun maatschappelijke verantwoordelijkheid te nemen. Nu al investeren we, al dan niet onder vorm van publiek-private samenwerking, miljarden in sociale woningbouw, openbaar vervoer, hernieuwbare energie … We reiken graag de hand naar alle overheden om ook op het vlak van klimaatbeheersende infrastructuurwerken samen te werken.  

Moet er ten slotte ook niet meer aandacht gaan naar preventie?

Heidi: Dat spreekt voor zich. En ook daar zien we vormen van samenwerking mogelijk. Om te beginnen op het gebied van data. De verzekeraars hebben nu al 15 jaar ervaring opgebouwd met natuurrampen en beschikken dan ook over heel wat nuttige data. Waar liggen de meest kritieke punten? Waar kunnen we beter niet of juist wel bouwen? Dat soort vragen. Die data kunnen zeker op een of andere manier ingezet worden om een toekomstig beleid van waterbeheersing en ruimtelijke ordening te ondersteunen. Daarnaast hebben we ook heel wat ervaring opgebouwd in het sensibiliseren en informeren van burgers en bedrijven over preventieve maatregelen.  Ook daar is een gemeenschappelijk belang om die aanpak te versterken en zien we een taak weggelegd voor de verzekeraars.

Naar aanleiding van de eerste verjaardag van de overstromingen in Wallonië publiceerde CEO Heidi Delobelle een opinie-artikel (zie bijlage in linkerkolom).